Blauwborst
De blauwborst (Luscinia svecica) is een veel onbekender soort dan de roodborst die tot dezelfde onderfamilie hoort. Hij is door zijn bonte kleuren en uitbundige zang een opvallende verschijning. In het voorjaar heeft het mannetje een helderblauwe keel en borst, afgezet met een zwarte en roodbruine band. ‘s Winters vervaagt de blauwe kleur enigszins. Bij het vrouwtje ontbreekt de blauwe borst. Net als het mannetje heeft zij een lichte wenkbrauwstreep en een dezelfde oranjebruine staartbasis met zwarte eindband. De blauwborst is ongeveer 14 cm.
Groeiende soort
De afgelopen decennia heeft de blauwborst een grote opmars gemaakt. Dit komt doordat er meer geschikt leefgebied is bijgekomen bij de Oostvaardersplassen, de Biesbosch, het Lauwersmeer en verbossende laagveenmoerrassen. Tussen 2013 en 2015 waren er naar schatting 11.000 tot 14.000 broedparen in Nederland. De verwachting is dat het aantal blauwborsten nog verder zal toenemen.
Leefgebied
Blauwborsten hebben een voorkeur voor gevarieerde, natte en insectenrijke gebieden. De geleidelijke overgang van rietmoerassen naar moerasbos vormt een uitstekend leefgebied.
In de gebieden van het Zuid-Hollands Landschap is de blauwborst ook te zien. Bijvoorbeeld tijdens de Blauwborstroute (11,5 km), bij de Oranjeplassen of bij Schaayk; het meest gevarieerde gebied in de Vijfheerenlanden.
► Speel geluid af 🎶
